Ocean's 100

Na een rustig nachtje op onze 'powered' camping in Waitangi, waar we al onze electro hebben kunnen opladen, beginnen we de dag met een stevig eike van eigen koop. :) Gelukkig maar want zonder het op voorhand te plannen zal er een lange drukke dag volgen met veel kilometers voor Candy om te verteren. We beginnen bij de vlakbij gelegen Haruru falls, iets minder spectaculair dan de Whangarei falls, maar nog steeds zeer de moeite. Daarna zetten we onze rit verder van west naar oost naar het doel van de dag, een boom, maar hierover later meer. Eerst stoppen we nog bij Ngawha Springs om te beseffen dat we op dat moment nog geen zin hebben om al naar zwavel (lees rotte eieren) te ruiken door een natuurlijk warmwater badje. Onze middag eten we op zodra we terug de zee zien in het westen, bij Omapere waar een nauwe zee-engte is waar reeds vaker killer whales (orka's voor de vrienden) gespot zijn. Helaas blijft het voor ons bij een lunch met een mooi uitzicht. 

Een 20-tal kilometer verder rijden we dan Waipoua forest in. Geen 200 meter rechte weg met overal rondom ons ondoordringbaar woud.. Schitterend! In het midden hiervan staat een boom die de grootste Kauri (inheemse boomsoort) van Nieuw Zeeland is, de Tane Mahuta of 'God van het woud'! We moeten een pad volgen door het woud en enkele honderden meters later staat hij daar plots.. Waaaaaaw!! Het is moeilijk te beschrijven, het is zo iets dat je met je eigen ogen moet zien. Tussen al de andere opdringerige planten en bomen staat een gigant van 17 meter omtrek baas boven baas te wezen, zijn naam alle eer aandoend. Onze dag was nu meer dan geslaagd! Happy faces! :)
We besluiten de nacht door te brengen vlakbij waar onze reis een paar dagen eerder is begonnen, in Birkenhead net ten noorden van Auckland. Aankomen, eten en slapen, want we zijn echt moe na een paar 100 kilometer te rijden, wetende dat we Candy vaak maar tegen 40/u de bergen op laten slingeren.

De volgende dag begint met een korte boottocht vanuit Devonport naar Auckland. We hebben namelijk bewust daar vlakbij overnacht en gaan met de boot naar de grote stad om belachelijk hoge parkingprijzen (als je al plaats vindt) te vermijden. De overtocht kost ons minder geld en meer plezier. Zoals gevraagd vertrekt de ferry stipt zodra wij opstappen. :) In Auckland zoeken we tevergeefs naar meer info over het centrum zelf, maar al gauw beseffen we waarom. Er is gewoon amper iets te zien in deze relatief jonge stad. De haven.. check.. Sky tower.. check.. Al gaan we daarin ook niet naar boven wegens belachelijk duur. Om het kort te maken, na een half uur snakten we alweer naar de natuur, dus toen we 3 uur later weer de ferry opstapten vonden we dat we het toch nog lang hadden getrokken. Ook nu vertrok de ferry weer meteen zodra de belangrijkste mensen aan boord waren. :) Geen tijdverlies! Like! Auckland is geen attractie waarvoor je naar Nieuw Zeeland gaat, maar toch moet je het nu eenmaal doen als je er bent om te kunnen zeggen 'been there, done that'.
In de namiddag bezoeken we de Karekare falls ten westen van Auckland. Een heel idilisch plaatsje met een prachtige hoge waterval. We hebben zelfs geluk dat een groepje jonge blootvoetse hippies er mooie gitaar muziek en zang zit te spelen. We are living the dream! Iets noordelijker gaan we nog naar de surfspot bij uitstek, Piha. Een zwart zandstrand met ruwe zee waar je heel wat echt goede surfers kan bezig zien, al worden ook zij soms door de stroming verrast. Mitch en C.J. to the rescue..
We willen die avond nog overnachten in Whitiangi maar merken onderweg dat het te laat wordt om nog voor het donker er te raken. We vinden via onze offline rankers app dat we een gratis camping passeren in de Broken Hills. Een avontuur begon, want zodra we de afslag namen zaten we op kiezelwegjes langs en over de rivier onze weg te zoeken tot deze plots stopte en een overgroeid pad werd, ruw geschat 300m van de campsite. Er stond op geheel Nieuw Zeelandse wijze wel een bord bij dat ze dit stukje weg niet meer onderhielden. Terug keren en een paar kilometer verder via de andere kant hetzelfde wegje proberen, hetgeen nu gelukkig ook lukte. Het was wel absoluut de moeite! Vlak langs de rivier een eindje weg van de bewoonde wereld met nog een aantal andere campers tussen de bomen camperen. Een put als wc en een kraantje waar boven staat 'boil all water before use'.. we vinden dit allebei geweldig! :)
Ons gasvuurtje nog snel bovenhalen en bij maanlicht koken en eten. Heaven!

Na een ochtend ontwaken met de voetjes in het meer rijden we verder richting oosten, en plots is hij daar weer.. de zee! In elke windrichting komen we dagelijks onze reisgezel tegen. Dit maal op weg naar Hot water beach. We komen vroeg aan maar zijn verre van de eersten. Op het strand zijn al velen hun putje aan het graven nabij het heet opborrelend stroompje in het strand, echt iets apart. Met een geleend schupje beginnen wij er ook aan om te merken dat zodra we op waterdiepte zitten het nog veel te heet is, ongeveer 60 graden. Een uur en een put van 2 meter lengte later zitten we aan het koude water, zodat we toch ook een ideaal badje kunnen samenstellen. Het enige nadeel aan zo'n heerlijk verwarmd maar ondiep badje op het strand zijn het ontstaan van 2 nieuwe diersoorten: zandaal en zandfoef. :)
In de namiddag doen we nog een wandeling van 2 uur naar Cathedral cove en terug, dit is een uit witte rots geschapen natuurlijke kathedraal aan het strand. Aangezien de zon niet helemaal meer van de partij is blijven we niet heel lang.
's Avonds zetten we ons op een basic camping aan het strand in Matata, waar geen stroom maar wel stromend water en één douche beschikbaar zijn, waarvoor je wel 2 campleden nodig hebt om ze te bedienen. Hier leren we ook van de eigenares dat 'Wh' in het Nieuw Zeelands als 'F' wordt uitgesproken, morgen gaan we dus naar <Fakatane>. :)

Whakatane dus. Onderweg pikken we langs de weg een ontbijtje mee in een mooie bakkerij midden in de natuur. Iets voorbij de stad kiezen we een 'top 10 holiday park' uit. Hier willen we een dagje chillen aan zee, onze was doen en de blog nog eens updaten enzo. De camping is de duurste tot nu toe maar heeft wel alle faciliteiten die we nodig hebben. Aangezien we al vroeg aankomen hebben we ook nog een plek tegen het strand. Helaas blijft het weer bewolkt tot op het moment dat we beslist hebben om Rotorua al te bezoeken, een kleine anderhalf uur zuidelijker en DE stad van de 'thermal activity'. Geisers, stinkende borrelende modderpoelen en dampende vijvers. Cool om te zien, maar stinken.. :) De weg terug van Rotorua bleek een race tegen de klok aangezien we onderweg lazen dat onze camping om 22u30 de poort sluit. Een serieuze race en veel adrenaline later kwamen we exact op dat uur binnen gedraaid. We mogen nu wel stellen dat we als chauffeur en navigator al gewend zijn aan de kiwi wegcode. :)

Nog een belangrijk feit vandaag vermelden. De papa van Stefan is vandaag 60 geworden! Heel dikke proficiat van ons allebei!!!!!

Till next time..

K & S