What day are we?

Jetlag kan soms een deugd zijn. We zijn allebei al om 6u wakker en besluiten in onze pyjama naar de zonsopgang op het strand te gaan kijken. Geluk wordt dan precies voelbaar. Die morgen profiteren we nog van onze wifi en skypen we wat om het thuisfront te laten weten hoe goed we het al hebben.

Na de eerste inkopen te doen in de Countdown van Takapuna zetten we de neus van Candy richting Whangarei, waar we de waterval willen gaan bekijken. Voor onderweg hebben we nog wat tips gekregen van een (weeral) vriendelijke kiwi op de camping, maar onderweg worden we al opgehouden door een adembenemend strand nabij Orewa. Aangezien we toen nog niet wisten dat bijna alle stranden en baaikes hier op een postkaart thuis horen hebben we maar meteen een serieuze fotosessie gehouden.

We rijden zo vaak mogelijk via de scenic routes, dat kost ons tijd, maar is o zo mooi! Soms rijden we eenzelfde weg zelfs 2 keer omdat iemand zijn zonnebril is vergeten op een strand (we noemen geen namen) :) De 'grote' hoofdwegen hier zijn op een zeldzame autostrade na trouwens gewoon enkele rijvakken door een bijna onaangetaste natuur (lees woud). Je kruist er soms zelfs een spoorweg, die uiteraard wel een paar honderd meter op voorhand duidelijk aangegeven wordt met 2 borden:  "stop when red" en "look for train". :)

In Whangarei komen we uiteindelijk al laat aan en koken we ons eerste eigen potje alvorens snel de buik van onze van op te zoeken. De volgende ochtend willen we meteen naar de falls gaan waar we 100m vanaf liggen, maar we horen dat er vlakbij ook de Abbey caves liggen die de moeite zijn. 3u hebben we daar uiteindelijk in de grotten met een pitslampke op ons hoofd tussen de rotsen en in het water ondergronds rondgeklauterd. De waterbehuizing van de camera hebben we daar ook kunnen testen met enkele sublieme foto's tot gevolg.

Eens terug bovengronds zijn we dan eindelijk naar de waterval gaan kijken waarvoor we kwamen. Adembenemend mooi! Je verliest er alle tijdbesef bij, hetgeen eigenlijk bij ons al is vanaf dag 1. Zijn we nu woensdag of vrijdag? Who cares, we're in New Zealand! :)
's Avonds parkeren we ons in een weide in Matapouri en gaan we nog even pootje baden en bakken op het strand met een fleske bubbels erbij.

De volgende dag wordt er eentje om onze cultuur bij te schaven. Al vroeg vertrekken we richting Waitangi om daar de Treaty grounds te bezoeken. Dat is de plek waar het eerste verdrag tussen de Maori en de Westerlingen (lees de Britten) in 1840 werd getekend. We kregen er ook een aantal lokale dansen en gezangen, waaronder uiteraard de Haka, te zien. Iets later nemen we alweer de ferry om 15 min later in het oudste dorpje van Nieuw Zeeland aan te komen, Russell. Een opeenvolging van stuk voor stuk unieke en authentieke witte houten huizen. In de baai aan het water hebben we daar voor het eerst de lokale vis geproefd bij een ondergaande zon.

Till next time..

K & S